پژوهشگران گزارش دادند که اختلالات غذا خوردن با افزایش ۲۶ درصدی خطر آسم در سنین مدرسه و افزایش ۲۵ درصدی خطر خس‌خس سینه در دوران پیش‌دبستانی مرتبط است. این نتایج در تاریخ ۲ دسامبر در مجله علمی Thorax منتشر شده است.

«اختلال خوردن» یعنی اختلال روانی که رفتار، افکار و احساسات درباره غذا و وزن را دستخوش تغییر جدی می‌کند؛ مثلاً فرد ممکن است اشتهای خود را بسیار محدود کند، یا برعکس دچار پرخوری از کنترل خارج شود. این اختلالات می‌توانند سلامت جسمی و روانی فرد را به طور جدی تهدید کنند. بعضی از انواع رایج آن عبارت‌اند از:

Anorexia nervosa — خودداری شدید یا محدودیت زیاد در خوردن غذا، ترس شدید از چاق شدن، تصویر نادرست از بدن.

Bulimia nervosa — دوره‌هایی از پرخوری (بیش از حد خوردن) که معمولاً با تلاش برای «جبران» مثل بالا آوردن، استفاده از ملین، ورزش بیش از حد یا رژیم سخت همراه است.

Binge eating disorder — حملات پرخوری که فرد در آنها کنترل خود را از دست می‌دهد، ولی برخلاف بولیمیا، لزوماً رفتار جبرانی ندارد.

Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder (ARFID) — اجتناب یا محدود کردن خوردن به سبب عوامل غیر از تصویر بدن، مثل ترس از بافت غذا، طعم، یا تجربه‌های منفی از خوردن؛ یعنی فرد ممکن است به غذا علاقه نداشته باشد یا حس کند که نمی‌تواند بخورد.

به گفته پژوهشگران، غربالگری اختلالات خوردن غذا باید به بخشی از مراقبت‌های دوران بارداری تبدیل شود.

«لازم است اختلالات غذا خوردن مادران در تحقیقات مربوط به عوامل خطر تنفسی در اوایل زندگی لحاظ شود و غربالگری و حمایت از این اختلالات در مراقبت‌های سلامت مادران ادغام گردد تا پیامدهای تنفسی در فرزندان بهبود یابد.» این نتیجه‌گیری توسط تیم تحقیقاتی پژوهشگران دانشگاه تورین ایتالیا، ارائه شده است.

در این مطالعه جدید، پژوهشگران داده‌های هفت مطالعه قبلی اروپایی را که شامل حدود ۱۳۱ هزار و ۵۰۰ زوج مادر و کودک بود، با هم ترکیب کردند.

بر اساس این داده‌ها، بسته به نوع مطالعه، بین ۱ تا ۱۷ درصد از زنان پیش از بارداری دچار اختلال غذا خوردن بوده‌اند.

همچنین بین ۲ تا نزدیک به ۱۸ درصد از کودکان به آسم در سنین مدرسه مبتلا بوده‌اند و ۲۱ تا نزدیک به ۵۰ درصد نیز در سنین پیش‌دبستانی دچار خس‌خس سینه شده‌اند.

در مجموع، نتایج نشان داد که اختلالات غذا خوردن مادران با افزایش خطر آسم و خس‌خس سینه در کودکان ارتباط دارد.

با این حال، پژوهشگران تأکید کردند که این مطالعه برای اثبات رابطه علت و معلولی طراحی نشده و فقط وجود یک ارتباط احتمالی را نشان می‌دهد.

با این وجود، تیم پژوهشی احتمال داد که اختلالات خوردن غذا و استرس‌های ناشی از آن‌ها ممکن است بر رشد ریه‌های جنین در دوران بارداری تأثیر بگذارند، زیرا پیش‌تر نیز این اختلالات با افزایش خطر وزن کم هنگام تولد و زایمان زودرس مرتبط دانسته شده بودند.

منبع: healthday